ζω σε δώδεκα εκατοστά χαρτί
και έχω φίλους μια γόμα και μια μύτη απο
πένα ..το βράδυ εννοείται οτι βγαίνω απο
το χαρτί να ξεμουδιάσω λίγο και εκεί είναι
που κάνουμε ανταρσίες με τη γόμα και τη
μύτη.. η μύτη καρφώνεται στη γόμα και κάνουν
ένα αζύγιστο βαρκάκι κι εγώ απο πίσω, κατεβαίνουμε
απο το τραπέζι άγαρμπα και πάμε στη κοντινότερη
βρύση του σπιτιού.. εγώ σπρώχνω απο τη μία
και η γόμα-μύτη-βάρκα σπρώχνει απο την άλλη
για να εκμεταλλευτούμε τη ροπή και να
ανοίξουμε τη βρύση ..τραβάμε και την αλυσίδα
με τα μεταλλικά μπαλλάκια που στην άκρη της
κρέμεται ένα μαύρο, στρόγγυλο, πλαστικό
ταπίδιο για τον νεροχύτη ..κι έτσι φτιάχνοντας
μια αυτοσχέδια μεταμεσονύχτια πισίνα
βουτάμε μέσα και κάνουμε απλωτές και άλλα τέτοια...
που και να τα περιγράψω δεν θα τα φανταστείτε
σαν εικόνα γιατί μπερδευόμαστε πολύ ..
και απο τις αγαπημένες μας στιγμές είναι όταν
τραβάμε την αλυσίδα για να σηκώσουμε την τάπα
και μας παίρνει γύρω-γύρω ο νεροστρόβιλος , μέχρι
να ζαλιστούμε εντελώς και να νομίσουμε οτι είμαστε
ραπιδογράφοι, πινέλα και ξύστρα ....
και μετά πάμε πάλι πίσω στο τραπέζι, ευχαριστημένοι απο
το παράνομο μας παιχνίδι κι εγώ μπαινω στο χαρτί ,
η γόμα στέκεται δίπλα μου σαν μολυβένιος στρατιώτης και η
μύτη της πένας απομακρύνεται λίγο να μην αποκαλυφθεί η
μικρή νυχτερινή μας συμμαχία .... Κλείνουμε τα μάτια
και μας παίρνει γλυκά ο ύπνος ανάμεσα σε εκολίνες,
μαρκαδόρια και ποτήρια με λερωμένα νερά ..
Την επόμενη μέρα όποιος και να σκάσει στο δωμάτιο,
εμείς κάνουμε τα αγαλματάκια , ένα-δυο-τρια-στοοοπ ! και
τέτοια για τους μεγαλύτερους.. για τους μικρότερους
κάνουμε ένα ποζ στη κονσόλα ας πούμε ..
Περιμένουμε να περάσει και η επόμενη μέρα και
να ξαναβγούμε το βράδυ …
ίσως και σε άλλο σημείο του σπιτιού ,
ίσως και με περισσότερους φίλους απο το τραπέζι …
No comments:
Post a Comment