Red DoT comix / issue 02 / march 2002
Η πόλη είναι ένα μέρος που μαζεύονται εκεί πολλοί άνθρωποι. Είναι ένα μέρος που γεμίζει απο ανθρώπους και με όλα τα υπόλοιπα πράγματα που δένονται με αυτούς. Οι άνθρωποι προσπαθούν να μοιάξουν ο ένας τον άλλον, έτσι ώστε να είναι ίδιοι. Δεν καταλαβαίνουν όμως πως αυτό που κάνουν είναι απλά μια ανταλλαγή χαρακτηριστικών και έτσι πάντα ο ένας θα διαφέρει απο τον άλλον. Έχουν αλλάξει θέσεις. Εγώ έγινα εσύ και εσύ εγώ. Και νομίζουμε είμαστε ίδιοι και όμως πάλι διαφέρουμε. Η έκπληξη του λόγου είναι μια έκρηξη ....POW!....και εμείς δεν θέλουμε εκπλήξεις. Μπορείς σε παρακαλώ να σπρώξεις τη φράση που πετάει εδώ και πόση ώρα μπροστά σου προς τα εμένα ? ....πρέπει να την φτάσω, έτσι ώστε να τη δώσω και εγώ με τη σειρά μου σε κάποιον άλλον. Η έκπληξη του λόγου είναι μια ευχαρίστηση....ΜΜΜΜ! είναι τα πόδια του μυαλού που τρέχουν, πηδάνε, χορεύουν, τσαλαπατάνε, σκοντάφτουν, σέρνονται, χτυπάνε!...είναι τα μάτια του μυαλού που ανοιγοκλείνουν λαμπυρίζοντας, μέσα στο πιο απίθανα μπλε με μαύρο σκοταδι. Η έκπληξη του λογου είναι η καρδιά που μεταμορφώνεται σε πούπουλο και πετάει ανάλαφρα στον αέρα, ταξιδεύοντας προς τον πολύχρωμο ουρανό. Τα μάτια , η καρδιά και το μυαλό κάνουν παρέα με την έκπληξη του λόγου, και όλα αυτά μαζί συνοδεύονται απο το πιο υπέροχο ροζ του κόσμου. Η πόλη είναι ένα μέρος που μαζεύονται πολλοί άνθρωποι.
ZIP CITY SERIES 03
Η πόλη είναι ένα μέρος που μαζεύονται πολλοί άνθρωποι.
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΥΛΩΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
Ο δρόμος είναι ανηφορικός και εσύ στοχάζεσαι..βλέπεις τον ορίζοντα μπροστά σου να απλώνεται τριγύρω, ακουμπώντας ευγενικά τα άκρα του στο δρόμο.... ανεβαίνεις και τα έχεις όλα μπροστά σου. Έχεις φτάσει στην κορυφή του και κοντοστέκεσαι. Κοιτάς τριγύρω σου και όλα είναι ίσα και ίδια. Είσαι την κορυφή και όλα απέχουν το ίδιο. Ανοίγεις τα χέρια και κάνεις κύκλους γύρω απο τον εαυτό σου διαγράφοντας αόρατους ομόκεντρους κύκλους στον αέρα. Δεν στοχάζεσαι πια και παίζεις με τον χώρο. Σταματάς και κοιτάς το δρόμο μπροστά σου.... Οι κύκλοι εξαφανίστηκαν και ξαφνικά ακούς πάλι όλους τους ήχους. Οι ήχοι μεγαλώνουν όσο κατεβαίνεις και τα σπίτια γίνονται μεγαλύτερα. Έχεις χάσει όλες τις εικόνες που είχες δημιουργήσει πριν, και τις έχεις αντικαταστήσει με υπαρκτές.
- στο ψυγείο δεν είχες χυμό και πρέπει να πάρεις τα παιδιά απο το σχολείο.. ένα αμάξι περνάει απο μπροστά σου ενώ τώρα δεν μπορείς να πιάσεις τον ουρανό, είναι πολύ ψηλά. Έχεις φτάσει κάτω και σκέφτεσαι αυτά που έχουν σκεφτεί ήδη οι άλλοι για σένα. Kινδυνεύεις να σε πατήσουν και να μην ξαναστοχαστείς έτσι ποτέ. Nα μην ξανανέβεις την ανηφόρα του δρόμου…. Αύριο λέω να πάω απο την άκρη του δρόμου .
- στο ψυγείο δεν είχες χυμό και πρέπει να πάρεις τα παιδιά απο το σχολείο.. ένα αμάξι περνάει απο μπροστά σου ενώ τώρα δεν μπορείς να πιάσεις τον ουρανό, είναι πολύ ψηλά. Έχεις φτάσει κάτω και σκέφτεσαι αυτά που έχουν σκεφτεί ήδη οι άλλοι για σένα. Kινδυνεύεις να σε πατήσουν και να μην ξαναστοχαστείς έτσι ποτέ. Nα μην ξανανέβεις την ανηφόρα του δρόμου…. Αύριο λέω να πάω απο την άκρη του δρόμου .
No comments:
Post a Comment