26.4.10

τα παράδοξα της πόλης που ζω σε ένα μικρο όνειρο


Ένα πρωί ξύπνησα και μόλις είχα ονειρευτεί ότι κάποιο
διάφανο χέρι άρπαξε μια τεράστια κόκκινη κιμωλία και άρχισε
ακατάληπτα να γράφει ανάποδα στα καντονέζικα φράσεις
απο παλιούς ανθρώπους .. το απόγευμα της ίδιας μέρας
πήγα με τον κολλητό μου σε ένα μουσείο μιας σύγχρονης υπερτέχνης
και προς μεγάληη μου έέκπληηξηη ανακάλυψα σε έναν τοίχο αυτό ..
..αλλά το όνειρο είχε και συνέχεια ...
είδα λέει μια τετράγωνη τρύπα που και
καλά οδηγούσε σε έναν άλλο όροφο λέει
και στο κέντρο είχε κολλημένες σκάλες
ξύλινες η μια δίπλα στην άλλη σαν να
κρυώνουν πολύ ... και άξαφνα μπροστά μου δημιουργήθηκε μια τετράγωνη τρύπα !

μα τί ήταν όλα αυτά?
είπα στον κολλητό μου .. λες να κατέβω να δω τί έχει ? ..δεν με άφησε πουθενά να πάω .....
.. χαζοέβλεπα κάτι μάρμαρα και κατι πολυάσπρα τοπία αλλά
μάσησα να δρασκελίσω προς τα κάτω... άσε που είχα την
αίσθηση οτι κρυβόταν περίεργα πλλάσματα εκεί κάτω λίγο πιο
εκεί απο εκεί που έβλεπα και ότι έκαναν πολύ καλή ησυχία
μέχρι να πιάσω την σκάλα .... μπαααα ..... δεν πήγα τελικά ...
μετά στο όνειρο άρχισα να βλέπω καταρράκτες, πατίνια.
αεροπλάνα, χρώματα, φυτά, σπίτια με πολλά παράθυρα,
κόσμο ακίνητο, σκοινιά ....

στο τέλος ξύπνησα αφού ήρθε η αγαπημένη μου γάτα να
μας σώσει ..


θεσσαλονιστάν
η ερειποψυχωμένη πόλη του βορρά
έτος 010